Een collega fotograaf was ziek geworden, de huwelijksdag kon ze nog afhandelen, echter tijdens het avondfeest was ze te ziek. Dus Dirk to the rescue. De wagen in en hop richting Pelt, het avondfeest vond plaats in het Accaciafof.
Eens aangekomen op deze mooie locatie bleek dat de muren verlicht waren met paarse uplighters. Ik had al even geïnformeerd of we het licht niet konden aanpassen, blijkbaar was dit niet zo gemakkelijk. Paars licht past bij Prince, maar voor een bruidspaar vindt ik het net iets minder. Nu niemand had het door maar we zaten met een technisch probleem, mijn flitsers deden niet wat ik ze vertelde dat ze moesten doen. We kunnen dan gaan stressen of we kunnen dan werken met hetgeen we wel kunnen doen. Ik opteerde voor dat laatste. Inmiddels zijn de flitsers vervangen en zijn de problemen opgelost. Uiteindelijk was ik weer blijven hangen, ik moet mijn horloge wat meer in het oog houden. maar het was een leuke avond met geweldige mensen.
Photography for me is not looking, it’s feeling. If you can’t feel what you’re looking at, then you’re never going to get others to feel anything when they look at your pictures.